ماجرای کلاهی که سیزده سال بر سر یک مداح رفت
همزمان با برگزاری مجالس عزاداری اهل بیت (ع)، بازار شایعات و حواشی دستمزد و یا پاکت های میلیونی در عرصه مداحی و ستایشگری داغ می شود.
دریافت پاداش و یا صله، عرف استانداردی ندارد و هر کدام از بانیان مجالس بنا به بضاعتشان هر آنچه باشد، در پاکتی گذاشته و به واعظ، آن مراسم تحویل می دهند. اما این روزها بحث داغ صله گرفتن های آنچنانی، پر رنگ تر از حضور یک مداح در مراسم شده است. اگر نگاهی به ساده زیستی مداحان پیشین داشته باشیم، با کسانی آشنا خواهیم شد که نه تنها پول مجالشان، بلکه هیچ پاکت و هزینه ای برای آنها مهم نبوده و در هیئت اهل بیت (ع) نوکری کرده اند.
حاج محمد علامه در سال 1304 در محله دروازه دولاب تهران متولد شده بود؛ تقریباً از سال 1317، یعنی از دوران نوجوانی به مداحی پرداخت و به جرأت میشود وی را آخرین شاگرد مرحوم حاج مرزوق حائری معروف به حاج مرزوق عرب دانست. اما در رهگذر مداحی، تأثیرات فراوانی از شاعران و مداحان معاصر خود پذیرفت که از آن جمله شاعران، می توان به مرحوم خوشدل تهرانی اشاره کرد.
علامه، خود دستی برقلم داشت و خاطرات یک عمر نوکریاش را در کتاب «شصت سال خدمتگزاری» تحریر کرد که این کتاب، یک سال بعد از فوت او منتشر شد.
این مداح اهل بیت (ع) که عمر خود را در هیئتهایی، چون پیرعطا، صنف بزازان، مکتب القرآن، فاطمیون و بنیفاطمه سپری کرده بود، سرانجام در 16 فروردین 1380 درگذشت و در باغ طوطی، در جوار حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) به خاک سپرده شد.
شما در زیر می توانید، روایتی از مرحوم محمد علامه را از زبان سعید خرازی مشاهده کنید.
15100822230f9212418d5229345fc5f65eb9779034.mp4
آخرین نظرات